ازدواج در بهشت

ازدواج در بهشت

در بهشت هم نکاح و مواقعه هست ولی نه مثل دنیا که کثافتکاری باشد . لذت بیشترهست اما روحانی. اینجا غفلت است و آنجا تمام ذکر است. چه لذت هایی که خداوند برای مومنین ذخیره فرموده است. بیخود نیست که در دعاها اینطور رسیده که خداوندا حور را به من تزویج فرما: وزوجنی من الحور العین.

بعضی از زنها می گویند که برای مردها (و زوجنی من احور العین) است . برای زنها چیست؟

پاسخشان این است که تزویج به معنی اتصال و جفت شدن است . خدایا مردان را به روح پاکی که یاد تو در وصال آن است برسان. برای زنها هم همین است. تزویجی که آنها را به یاد خدا می اندازد.

مروی است پیر زنی نزد پیغمبر آمد و عرض کرد : یا رسول الله دعا بفرمایید بهشتی شوم. رسول خدا (ص) به عنوان مزاح فرمود : پیره زن بهشت نمی رود . پیره زن بیچاره ناراحت شد و التماس کنان عرض کردپس من چه کنم؟

فرمود: جوان می شود و وارد بهشت می گردد . وقتی وارد بهشت میشود زن در سن شانزده سالگی و مرد سی و سه ساله در یان حد الابد میماند.

تزویج با حور یعنی همنشینی با او .بنابراین برای زنها هم خواندن این دعا مانعی ندارد. خدایا پاکم کن به مقامی مرا برسان که بتوانم همنشین حور گردم.

اگر زنی بگوید معنی (زوجنی) که با حور نمی شود زن ازدواج کند پس تکلیف زنها چه میشود؟ زنها هم اگر بهشتی شوند و شوهرانشان هم بهشتی باشند میتوانند در آنجا نیز با هم باشند و مروی است که عاقد آنها علی ابن ابی طالب است.

ام المومنین ام سلمه از همسران پیغمبر در این باره چند روایت نقل می نماید که از رسول خدا (ص) پرسیدم: زنهایی که دو شوهر کرده اند در بهشت چه میشوند؟

فرمود: اختیار با خود زن است با هریک از این دوشوهر می تواند ازدواج کند. استیناس با همسران بهشتی شغل و سرگرمی بهشتیان است حالا با حوریان یا زنهای مومنه که بهشتی هستند. هر زنی که بهشتی شد در بهشت با شوهرش اگر بهشتی باشد ، ازدواج می کند.حقیقت وصال و مواقعه در بهشت است. حورالعنی که خداوند او را مدح فرموده چشم هایشان از غیر شوهرانشان کوتاه است یعنی نظری به غیر شوهر ندارند. شوهر دوست و شوهر خواه و شوهر شناسند.

نکته مهم این است که فرق است بین ازدواج در بهشت و دنیا ، کسی خیال نکند مثل هم است کاملا متفاوت است. اولین تفاوت ، مواقعه در دنیا علاوه بر دفع شهوت ، غفلت آور است اما موقعه در بهشت ذکر و یاد آور است غناء و آواز خوانی در بهشت ذکر و تسبیح خداست . بهشتیان و همسرانشان و مخصوصا اگر همسر دنیاییش هم باشد چنانچه خدا وعده داده است ، همسران مومن به یکدیگر می رسند و از بعضی روایات چنین بر می آید که هر چند زن و فرزند در مقام پایین تر باشند آنان را به شفاعت مومن به او ملحق می کنند. بهشتیان و همسرانشان در سایه ها یا بر روی تخت ها تکیه زنندگانند.مروی است از پیغمبر (ص) که مومن در یک روز صد دختر باکره را در بهشت تصرف می نماید و عجیب این است که بلافاصله باکره می شود بدون اینکه برای دختر ناراحتی باشد . چنانچه نسبت به خوراکش می فرماید برابر صد نفر در دنیا اشتها دارد بدون باراحتی های دنیوی.

از جمله چیزهایی که خداوند برای مومن در بهشت قرار داده و آنرا به بزرگی ذکر فرموده حورالعین است و در این آیه ی شریفه که می فرماید: و زوجناهم بحور عین. یعنی تزویج نمودیم حور عین را برای مومنین . در ضمن آیه فهمانده شده که تزویج حور العین با مومنین غیر از تزویج این دنیاست ، من باب نمونه حدیث شریفی عرض کنم :

در بحار ذکر کند از سعید ابن مصیب که گوید دیدم در کوفه حضرت زین العابدین (ع) را که از حمام در آمده خود را پاک و پاکیزه نموده و با حنا محاسن شریف را خضاب کرده لباس فاخری پوشیده و خود را معطر فرموده . عرض کردم کجا می روی؟ فرمود می روم مسجدالنبی نماز کنم. عرض کردم حالا موقع نماز نیست. فرمود می خواهم خواستگاری حورالعین نمایم.

بله ، انسان اگر از هر آلودگی ظاهری و باطنی و از هر گناهی و خلق زشتی پاک شد شایستگی تزویج با آنها را پیدا می کند.

کتاب ازدواج اسلامی از استاد شهید دستغیب  (از سایت کانون گفتمان قرآن)